VEFAT-I NEBİ (ELVEDA) BAHRİ SÖZLERİ

VEFAT-I NEBİ (ELVEDA) BAHRİ DİNLE

VEFAT-I NEBİ (ELVEDA) BAHRİ KASİDESİ 

Fahr-i âlem göç eyledi dünyâdan

Ümmetlerim size olsun elveda

Bize gel oldu ol yüce Mevlâdan

Ashâblarım size olsun elveda

Bûnu dedi yaşlar doldu gözüne

Bir figândır düşdü halkın özüne

Hasan’le Hüseyn’i almış dizine

Kuzularım size olsun elveda

Çağırın Bilâlı gelsin yânıma

Yükümü yükledim bindim âtıma

Helâlım Âişe kızım Fâtıma

Ehl-i beytim size olsun elveda

Ebû Bekre eder ey pir-i fani

Veren alır imiş bu tatlı cânî

Firdevs-i âlâda bulun siz beni

Ashâblarım size olsun elveda

Cebrail geldikte Hakk’dan emn-ile

Gelmiş idi onda Azrail bile

Taşradan içeriye kıldı nida

Dedi kim yâ ehl-i beyt-i Mustafâ

İzniniz var mı içeriye girmeye

Ol münevver hûb cemâlî görmeye

Ol vakit dedi Resûl-i müctcbâ

Ey emîn hoş geldin imdi merhaba

Fâtıma âh ıdüp anda ağladı

Babasının boynuna el bağladı

Ağlayüben dedi ey canım baba

Gönlümün sultânı cânânım baba

Ölme sen senin-için ben öleyim

Sen sağ-ol ben sana feurban-olayım

Mustafâ dedi Fâtıma canım benim

Sil yaşını ağlama câmm benim

Câm-ı mevti sunan öldür Âdeme

Nâr-i firkat saçan öldür âleme

Ol gelendir îden oğullar yetim

Canlar alûb tenleri kılan remîm

Yüzleri gül dilleri bülbülleri

Tûtî gibi ol güzel oğulları

Ayırandır oğlu kîzî anadan

Bağrı bâşî yüreğini kaniden

Mahveder nûrunu şehlâ gözlerin

Hem sarardır benzin ol gül yüzlerin

Alır ananın gelinlik kızların

Kalır analar döverek dizlerin

Firkat odiyle yakar kardeşleri

Acı eder, tatlı tatlı aşları

Geldi Azrail Resûlün yânına

Kasd kıldı almakÂçün cânına

Sundu elin kim Resule yapışa

Nûrvoldu Muhammed Mustafa baştan başa

Nur içinde geldi bir âvâz âna

Sen mi verdin Yâ Melek canı bana

Hakk Teâlâdan nida geldi hemîn

Geri dur sen dedi Rabbül âlemîn

O benimdir ben ânınam yâ melek

Ânın çün devreder çarh-ı felek

Geçirdi Hakk cemâlinden nikâb

Hoş tecelli eyleyüb kalkdı hicâb

Kudretinin elini açdı ana

Yâ Muhammed dedi gel benden yâna

Dedi kim ashaba ol Hayrül -enam

Ümmetime kılasız benden selâm

Ey beni cân-ile seuen ümmetim

Hem seve cânı gibi her sünnetim

He işi ashaba tâlim-eyledi

Dahî cânın Hafefe’a teslim-eyledi

Aşkile Allâh dedi bir gez hemân

Cân âşık oldu mâşûkâ revân

Çün sefer kıldı cihândan

Mustafâ Dünyâdan hiç kimse ummasın vefâ

Her nedenlü çok yaşarsa bir kişi

Âkibet ölmekdürür ânın işi

Ol Muhammed hürmeti-çün ey

Hudâ Eyleme bizi Muhammed’den cüdâ

Bize ânın izzet-ile izzet-et

Fazlın ile cümlemize rahmet-et

Hem Süleymân-ı fakire rahmet-et

Yoldaşın îmân, makâmm cennet-et

Allah'dan yüzbin tehıyyât-ü selâm Ol

Resûlün rûhuna her subh-u şâm

Olsun âline dahî ashâbma

Tâbiîn, ensâr-ü hem ahbâbma

Ümmetinden râzî olsun ol Muîn

Rahmetüllâhi aleyhim ecmeîn.