Hür Katip | Bilim Kültür Sanat Edebiyat

L HARFİ İLE BAŞLAYAN KIZ VE ERKEK İSİMLERİ VE ANLAMLARI

ÇOCUĞUMA HANGİ İSMİ VEREBİLİRİM?

LÂCEREM: (Ar.) Ka. 1. Süphesiz. 2. Besbelli, elbette.

LAÇİN: (Tür.). 1. Bir cins sahin. 2. Sarp, yalçın. 3. Siddetli. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

LAHİB: (Ar.) Er. - Açık yol.

LÂHİK: (Ar.) Er. 1. Yetisip ulasan. 2. Eklenen. 3. Yenisi.

LAHİKA: (Ar.) Ka. - (bkz. Lahik).

LÂHZA: (Ar.) Ka. 1. Bir bakıs, bir göz atma. 2. Göz kırpacak kadar zaman an. 3. Bir kez göz kırpma.

LAJVERDİ: (Fars.) Ka. 1. Lacivert. 2. Koyu mavi degerli bir süs tası.

LALE: (Fars.) Ka. 1. Zambakgillerden, uzun yapraklı, güzel ve çesitli renklerde çiçekli soganlı bir bitki.2. Eskiden sucuların boyunlarına asılan iki ucu lale gibi kıvrak demir halka, pranga. 3. Agaçtan meyve koparmaya yarayan ucu çatallı sırık.

LÂLEFAM: (Fars.) Ka. - Lale renginde.

LÂLEGUN: (Fars.) Ka. - Lale renginde.

LÂLEGÜL: (Fars.) Ka. - Türk musikisinde bir makam.

LALERUH: (Fars.) Ka. 1. Lale yanaklı, yanagı lale gibi kırmızı olan. 2. Türk müziginde mürekkeb birmakam.

LÂLEVES: (Fars.) Ka. - Lale gibi.

LÂLEZAR: (Fars.) Ka. - Lalelik, lale yetisen yer, lale bahçesi.

LÂMİ: (Ar.) Er. - Parlayan, parıldayan parlak. - Lamii: 1472-1532 yılları arasında yasayan Türkedebiyatında haklı bir ün kazanmıs mutasavvıf ve sanatkar.

LÂMİA: (Ar.) Ka. - (bkz. Lami).

LÂMİH: (Ar.) Er. 1. Hz. Nuh'un erkek kardesi. 2. Parlayan, parıldayan, parlak.

LÂMİHA: (Ar.) Ka. - (bkz, Lamih).

LAMİNUR: (Ar.) - Nur saçarak parlayan. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

LÂNAZİR: (Ar.) - Essiz, benzersiz. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

LANE: (Fars.) Ka. - Yuva, ev, asiyan.

LÂSİF: (Ar.) Er. - Parlayan, parlayıcı.

LÂTİF: (Ar.) Er. 1. Allah'ın isimlerindendir. 2. Yumusak, hos, güzel, nazik. 3. Bütün inceliklere vakıf. -"abd" takısı alarak kullanılabilir. (Abdüllatif).

LÂTİFE: (Ar.) Ka. - Güldürecek, tuhaf ve güzel söz ve hikaye saka.

LÂTİME: (Ar.) Ka. - Misk, güzel koku.

LAVANTA: (İtal.) Ka. - Lavanta çiçeginden elde edilen güzel koku.

LÂYEZAL: (Ar.) - Zevalsiz, bitimsiz. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılabilir.

LÂYİH: (Ar.) Er. 1. Parlak, parlayan. 2. Asikar, meydanda, hüveyda. 3. Hatıra gelen.

LÂYİHA: (Ar.) Ka. 1. Düsünülen bir seyin yazı haline getirilmesi. 2. Tasarı.

LÂYİK: (Ar.) Er. - Yakısan, yakısıklı.

LÂZIM: (Ar.) Er. - Gerekli sey. Gerekçe.

LÂZIME: (Ar.) Ka. - (bkz. Lazım).

LEÂL: (Ar.) Ka. - İnciler.

LEBABE: (Ar.) Ka. - Akıl sahibi olma.

LEBÂBET: (Ar.) - Akıllılık, zeyreklik. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

LEBİB: (Ar.) Er. - Akıllı, zeki, fatin.

LEBİBE: (Ar.) Ka. - (bkz. Lebib).

LEFİF: (Ar.) Er. - Durulmus sarılmıs.

LEMA: (Ar.) - Pırıltı. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

LEMAN: (Ar.) Ka. - Parlama, parıltı.

LEMARİZ: (Fars.) - Parlayan, parıldayan. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

LEMEAT: (Ar.) Ka. - Parıltılar.

LEMEHÂT: (Ar.) Ka. - Bir defa bakıslar, bir göz atıslar.

LEMİ: (Ar.) Er. - (bkz. Leman).

LEMYEZEL: (Ar.) 1. Zail olmaz, baki, kalıcı. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

LERZÂN: (Fars.) Ka. - Titrek, titreyen.

LERZE: (Fars.) Er. - Titretme.

LERZENDE: (Fars.) Ka. - Titreyen, titrek.

LETAFET: (Ar.) Ka. 1. Latiflik, hosluk. 2. Güzellik. 3. Nezaket. 4. Yumusaklık.

LEVAMİ: (Ar.) - Parlamalar, nurlar.

LEVEND: (İtal.) 1. Osmanlı donanmasında vazifeli asker denizci. 2. Eskiden Venedikliler'in sarkmemleketlerinden maasla topladıkları denizciler. 3. Yakısıklı, boylu poslu kimse. 4. Atak, gözü pek, hareketli ve çevik.

LEVNİZ: (Ar.) Er. 1. Renk, boya, yüz. 2. Nevi, çesit, Türk.

LEVZİ: (Ar.) 1. Badem biçiminde olan. 2. Bademle ilgili. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

LEVZİYYE: (Ar.) Ka. 1. (bkz. Levzi). 2. Badem erik, kayısı visne, kiraz ve benzer meyvelerin içindeanıldıkları grup.

LEYAL: (Ar.) Ka. - Geceler.

LEYÂN: (Fars.) Ka. - Parlayan, parlayıcı, konforlu, lüks hayat.

LEYFUNNUR: (Ar.) - Geceyi aydınlatan nur, ısık.

LEYLÂ: (Ar.) 1. Çok karanlık gece. 2. Arabi ayların son gecesi. 3. Leyla ile Mecnun hikayesinin kadınkahramanı.

LEYLÂK: (Ar.) 1. Zeytingillerden hos kokulu salkım seklinde mor ve beyaz renklerde çiçek açan birbitki ve bitkinin çiçegi.

LEYS: (Ar.) 1. Yokluk. 2. Arslan, esed, haydar, gazanfer, sir.

LEZİR: (Fars.) - Akıllı. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

LİSAN: (Ar.) 1. Dil. 2. Konusulan dil. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

LİVA: (Ar.) Er. 1. Bayrak. 2. Mülki idarede kaza-vilayet arasında bir derece, sancak. 3. Tugay. 4.Tuggeneral. 5. Livai saadet, Liva-i serif. Hz. Muhammed (s.a.s)'in bayragı Livaü'l-Hamd: Muhammed ümmetinin mahser günü altında toplanacakları bayrak. Makam-ı Ahmedi.

LİYÂKAT: (Ar.) Ka. 1. Layık olan,degerlilik, yararlılık. 2. Ýktidar, hüner, fazilet.

LOKMAN: (Ar.) Er. 1. Eski kavimlerde, ahlaki ögütler veren hekim. 2. Kur'an-ı Kerim'de bir sure adı.

LULUBAR: (Ar.) Ka. - İnci yagmuru.

LUT: (Ar.) Er. 1. Hz. İbrahim'in peygamber yegeni. 2. Kendisine itaat etmeyen ve escinsel olarakyasamayı adet edinmis olan Sodom ve Gomorrah halkına gelmistir. Hanımı da helak olanlar arasındadır. Lut (a.s.) Kur'an'da adı geçen peygamberlerdendir.

LÜBBETÜLAYN: (Ar.) Ka. - Göz bebegi.

LÜTFİ: (Ar.) Er. - Hosluk, güzellik, iyi davranıs.

LÜTFİYE: (Ar.) Ka. - (bkz. Lütfı).

LÜTFULLAH: (Ar.) Er. - Allah'ın lütfü. Allah'ın iyi, hos ve letafet sahibi kıldıgı kisi demektir.


 Öne Çıkanlar

 

Not: HTML'e dönüştürülmez!
    Kötü           İyi