ÇAĞA SİTEM ŞİİRİ

Eğlendin hep kendince, boş verdin her şeyi,

Dedin: Dünyaya bir kez geliyoruz ya hani.

Vurdum duymazlık diz boyu, herkesin havada eli,

Arsızlık moda olmuş, soyunmakmış sanatın meali.

Ne paranın, ne imanın kimde olduğu belli.

Belli etmez ise kimin ne olduğu belli.

Hep sakladık, gizledik kendimizi,

Bilmeyene doğruyu söyleyemedik ki.

Lafta çok konuşuruz biliriz her hali,

Şu doğru, bu yanlış nerede hani fiili?

O yapıyor ya yanlışı doğrudur belki.

Bu kadar mı terbiye edemedik bu nefsi.

Diyorsunuz: Atalarımızın sızlıyor kemikleri,

Magazinle mi yaşadı? Dizi mi gördü gözleri?

Hep eleştirip dururuz sıkışınca bir dönemi,

Belki de laf atarak unuturuz eksiklerimizi.

İmanı kuruttular, uzaklaştırdılar herkesi,

Doğruyu anlatmadılar, yanlışı ile yaşattılar bizi.

Materyalist olduk, önce düşündük kendimizi,

Bencilliği fikrimize soktular, unuttuk dinimizi.

Yalanlarla büyüdük doğruyu göremedik ki,

Ezberlettiler yanlışları sanki doğru gibi.

Başarmak ne zormuş, bırakmak faniyi.

Beyhude yaşar durur gafletin beşeriyeti.

Hür Katip