
RAHMAN SURESİ TÜRKÇE OKUNUŞU, ANLAMI, ARAPÇA YAZILIŞI VE ÖNEMİ
Mekke döneminde inmiştir. 78 âyettir. Sûre, adını ilk âyeti oluşturan ve Allah’ın sıfatlarından biri olan “er-Rahmân” kelimesinden almıştır. Sûrede başlıca, Allah’ın nimetleri, birliğini ve kudretini gösteren kâinat delilleri ve günahkârların kıyamette karşılaşacakları korku ve şiddet konu edilmektedir.
Bismillahirrahmanirrahîm
1. Errahmân(u)
2. ‘Alleme-lkur-ân(e)
3. Ḣaleka-l-insân(e)
4. ‘Allemehu-lbeyân(e)
5. Eşşemsu velkameru bihusbân(in)
6. Ve-nnecmu ve-şşeceru yescudân(i)
7. Ve-ssemâe rafe’ahâ ve vada’a-lmîzân(e)
8. Ellâ tatġav fî-lmîzân(i)
9. Ve akîmû-lvezne bilkisti velâ tuḣsirû-lmîzân(e)
10. Vel-arda veda’ahâ lil-enâm(i)
11. Fîhâ fâkihetun ve-nnaḣlu żâtu-l-ekmâm(i)
12. Velhabbu żû-l’asfi ve-rrayhân(i)
13. Febi-eyyi âlâ-i rabbikumâ tukeżżibân(i)
14. Ḣaleka-l-insâne min salsâlin kelfeḣḣâr(i)
15. Ve ḣaleka-lcânne min mâricin min nâr(in)
16. Febi-eyyi âlâ-i rabbikumâ tukeżżibân(i)
17. Rabbu-lmeşrikayni ve rabbu-lmaġribeyn(i)
18. Febi-eyyi âlâ-i rabbikumâ tukeżżibân(i)
19. Merace-lbahrayni yeltekiyân(i)
20. Beynehumâ berzeḣun lâ yebġiyân(i)
21. Febi-eyyi âlâ-i rabbikumâ tukeżżibân(i)
22. Yaḣrucu minhumâ-llu/lu-u velmercân(u)
23. Febi-eyyi âlâ-i rabbikumâ tukeżżibân(i)
24. Velehu-lcevâri-lmunşeâtu fî-lbahri kel-a’lâm(i)
25. Febi-eyyi âlâ-i rabbikumâ tukeżżibân(i)
26. Kullu men ‘aleyhâ fân(in)
27. Ve yebkâ vechu rabbike żû-lcelâli vel-ikrâm(i)
28. Febi-eyyi âlâ-i rabbikumâ tukeżżibân(i)
29. Yes-eluhu men fî-ssemâvâti vel-ard(i)(c) kulle yevmin huve fî şe/n(in)
30. Febi-eyyi âlâ-i rabbikumâ tukeżżibân(i)
31. Senefruġu lekum eyyuhâ-śśekalân(i)
32. Febi-eyyi âlâ-i rabbikumâ tukeżżibân(i)
33. Yâ ma’şera-lcinni vel-insi ini-steta’tum en tenfużû min aktâri-ssemâvâti vel-ardi fenfużû(c) lâ tenfużûne illâ bisultân(in)
34. Febi-eyyi âlâ-i rabbikumâ tukeżżibân(i)
35. Yurselu ‘aleykumâ şuvâzun min nârin ve nuhâsun felâ tentesirân(i)
36. Febi-eyyi âlâ-i rabbikumâ tukeżżibân(i)
37. Fe-iżâ-nşakkati-ssemâu fekânet verdeten ke-ddihân(i)
38. Febi-eyyi âlâ-i rabbikumâ tukeżżibân(i)
39. Feyevme-iżin lâ yus-elu ‘an żenbihi insun velâ cân(nun)
40. Febi-eyyi âlâ-i rabbikumâ tukeżżibân(i)
41. Yu’rafu-lmucrimûne bisîmâhum feyu/ḣażu bi-nnevâsî vel-akdâm(i)
42. Febi-eyyi âlâ-i rabbikumâ tukeżżibân(i)
43. Hâżihi cehennemu-lletî yukeżżibu bihâ-lmucrimûn(e)
44. Yatûfûne beynehâ ve beyne hamîmin ân(in)
45. Febi-eyyi âlâ-i rabbikumâ tukeżżibân(i)
46. Velimen ḣâfe makâme rabbihi cennetân(i)
47. Febi-eyyi âlâ-i rabbikumâ tukeżżibân(i)
48. Żevâtâ efnân(in)
49. Febi-eyyi âlâ-i rabbikumâ tukeżżibân(i)
50. Fîhimâ ‘aynâni tecriyân(i)
51. Febi-eyyi âlâ-i rabbikumâ tukeżżibân(i)
52. Fîhimâ min kulli fâkihetin zevcân(i)
53. Febi-eyyi âlâ-i rabbikumâ tukeżżibân(i)
54. Mutteki-îne ‘alâ furuşin betâ-inuhâ min istebrak(in)(c) ve cenâ-lcenneteyni dân(in)
55. Febi-eyyi âlâ-i rabbikumâ tukeżżibân(i)
56. Fîhinne kâsirâtu-ttarfi lem yatmiśhunne insun kablehum velâ cân(nun)
57. Febi-eyyi âlâ-i rabbikumâ tukeżżibân(i)
58. Ke-ennehunne-lyâkûtu velmercân(u)
59. Febi-eyyi âlâ-i rabbikumâ tukeżżibân(i)
60. Hel cezâu-l-ihsâni illâ-l-ihsân(u)
61. Febi-eyyi âlâ-i rabbikumâ tukeżżibân(i)
62. Vemin dûnihimâ cennetân(i)
63. Febi-eyyi âlâ-i rabbikumâ tukeżżibân(i)
64. Mudhâmmetân(i)
65. Febi-eyyi âlâ-i rabbikumâ tukeżżibân(i)
66. Fîhimâ ‘aynâni naddâḣatân(i)
67. Febi-eyyi âlâ-i rabbikumâ tukeżżibân(i)
68. Fîhimâ fâkihetun ve naḣlun ve rummân(un)
69. Febi-eyyi âlâ-i rabbikumâ tukeżżibân(i)
70. Fîhinne ḣayrâtun hisân(un)
71. Febi-eyyi âlâ-i rabbikumâ tukeżżibân(i)
72. Hûrun maksûrâtun fî-lḣiyâm(i)
73. Febi-eyyi âlâ-i rabbikumâ tukeżżibân(i)
74. Lem yatmiśhunne insun kablehum velâ cân(nun)
75. Febi-eyyi âlâ-i rabbikumâ tukeżżibân(i)
76. Mutteki-îne ‘alâ rafrafin ḣudrin ve’abkariyyin hisân(in)
77. Febi-eyyi âlâ-i rabbikumâ tukeżżibân(i)
78. Tebârake-smu rabbike żî-lcelâli vel-ikrâm(i)
RAHMAN SURESİ ANLAMI
1. Rahmân,
2. Kur’an’ı öğretti.
3. İnsanı yarattı.
4. Ona anlayıp açıkça anlatmayı öğretti.
5. Güneş ve ay bir belirli bir hesâba göre hareket etmektedir.
6. Yıldızlar da ağaçlar da Allah’a secde ederler.
7. Göğe gelince, Allah onu yükseltti, kâinattaki mükemmel ahengi sağlayan ölçü ve dengeyi koydu.
8. Ta ki siz de bundan ders ve örnek alıp ölçüyü aşmayasınız!
9. Öyleyse tarttıklarınızı adâletle dosdoğru tartın ve hiçbir zaman ölçüyü eksik tutmayın!
10. Yeryüzüne gelince, Allah onu tüm canlılar için yayıp döşedi.
11. Orada çeşit çeşit meyveler, ürünler ve salkımlarla yüklü hurma ağaçları vardır.
12. Sapları ve yaprakları hayvanlara yiyecek olarak kullanılan taneler ve hoş kokulu bitkiler vardır.
13. Öyleyse, ey insanlar ve cinler, Rabbinizin hangi nimet ve kudretini yalanlayabilirsiniz?
14. Allah insanı kiremit gibi pişmiş bir çamurdan yarattı.
15. Cinleri de dumanı olmayan saf bir ateş alevinden yarattı.
16. Öyleyse, ey insanlar ve cinler, Rabbinizin hangi nimet ve kudretini yalanlayabilirsiniz?
17. O, iki doğunun ve iki batının Rabbidir.
18. Öyleyse, ey insanlar ve cinler, Rabbinizin hangi nimet ve kudretini yalanlayabilirsiniz?
19. O, suyu acı ve tatlı iki denizi birbirine kavuşmak üzere salıvermiştir.
20. Fakat aralarında bir engel vardır; onu aşıp da birbirine karışmazlar.
21. Öyleyse, ey insanlar ve cinler, Rabbinizin hangi nimet ve kudretini yalanlayabilirsiniz?
22. O denizlerin her ikisinden de inci ve mercan çıkar.
23. Öyleyse, ey insanlar ve cinler, Rabbinizin hangi nimet ve kudretini yalanlayabilirsiniz?
24. Deniz üzerinde koca dağlar gibi yüzüp giden devâsâ gemiler O’nundur.
25. Öyleyse, ey insanlar ve cinler, Rabbinizin hangi nimet ve kudretini yalanlayabilirsiniz?
26. Yeryüzünde bulunan herkes fânidir.
27. Yalnız sonsuz büyüklük ve ikram sahibi Rabbinin zâtı bâkî kalacaktır.
28. Öyleyse, ey insanlar ve cinler, Rabbinizin hangi nimet ve kudretini yalanlayabilirsiniz?
29. Göklerde ve yerde bulunan her canlı tüm ihtiyaçlarını O’ndan ister. O ise, sayısız isim ve sıfatlarıyla her an sınırsıztecellî ve yaratma hâlindedir.
30. Öyleyse, ey insanlar ve cinler, Rabbinizin hangi nimet ve kudretini yalanlayabilirsiniz?
31. Ey cin ve insan topluluğu! Yakında hesâbınızı görmek üzere sizin için de boş vaktimiz olacak!
32. Öyleyse, ey insanlar ve cinler, Rabbinizin hangi nimet ve kudretini yalanlayabilirsiniz?
33. Ey cin ve insan topluluğu! Göklerin ve yerin hududundan geçip gitmeye gücünüz yetiyorsa, haydi geçin gidin bakalım!Şunu bilin ki, onları ancak üstün bir güç, kuvvetli bir delil ve bilgi ile geçebilirsiniz.
34. Öyleyse, ey insanlar ve cinler, Rabbinizin hangi nimet ve kudretini yalanlayabilirsiniz?
35. Üzerinize dumansız bir ateş alevi ve erimiş bir bakır gönderilir de ne yapsanız Allah’ın azabından kurtulamaz,kendinize yardım edecek kimse de bulamazsınız.
36. Öyleyse, ey insanlar ve cinler, Rabbinizin hangi nimet ve kudretini yalanlayabilirsiniz?
37. Gök yarılıp kızarmış yağ gibi kıpkırmızı bir güle dönüştüğünde son derece korkunç bir hal alacak ve müthiş işlerolacak!
38. Öyleyse, ey insanlar ve cinler, Rabbinizin hangi nimet ve kudretini yalanlayabilirsiniz?
39. Artık o gün ne insanlara ne de cinlere günahları sorulur.
40. Öyleyse, ey insanlar ve cinler, Rabbinizin hangi nimet ve kudretini yalanlayabilirsiniz?
41. Ömürlerini günahla doldurmuş inkârcı suçlular sîmâlarından tanınırlar; derhal perçemlerinden ve ayaklarından kıskıvrakyakalanıp cehenneme atılırlar.
42. Öyleyse, ey insanlar ve cinler, Rabbinizin hangi nimet ve kudretini yalanlayabilirsiniz?
43. İşte kâfirlerin dünyada iken varlığını inkâr edip durdukları cehennem!
44. Şimdi onlar, cehennem ateşiyle kaynar su arasında devamlı döner dururlar.
45. Öyleyse, ey insanlar ve cinler, Rabbinizin hangi nimet ve kudretini yalanlayabilirsiniz?
46. Rabbinin huzuruna çıkıp hesap vermekten korkan kimseye iki cennet vardır.
47. Öyleyse, ey insanlar ve cinler, Rabbinizin hangi nimet ve kudretini yalanlayabilirsiniz?
48. Her iki cennet de türlü türlü meyveler veren sık yapraklı ağaçlarla doludur.
49. Öyleyse, ey insanlar ve cinler, Rabbinizin hangi nimet ve kudretini yalanlayabilirsiniz?
50. İkisinde de akıp giden iki pınar vardır.
51. Öyleyse, ey insanlar ve cinler, Rabbinizin hangi nimet ve kudretini yalanlayabilirsiniz?
52. İkisinde de her çeşit meyveden çifter çifter vardır.
53. Öyleyse, ey insanlar ve cinler, Rabbinizin hangi nimet ve kudretini yalanlayabilirsiniz?
54. Cennetlikler, orada astarları kalın atlastan dokunmuş döşekler üzerine kurulurlar. Her iki cennetin olgunlaşmışmeyveleri de ellerinin altında, hemen erişilip toplanıverecek yakınlıktadır.
55. Öyleyse, ey insanlar ve cinler, Rabbinizin hangi nimet ve kudretini yalanlayabilirsiniz?
56. O cennetlerde bakışlarını sadece eşlerine çevirmiş öyle tatlı bakışlı güzel kadınlar vardır ki, bunlardan öncekendilerine ne bir insan eli değmiştir ne de cin.
57. Öyleyse, ey insanlar ve cinler, Rabbinizin hangi nimet ve kudretini yalanlayabilirsiniz?
58. O kadınlar güzellik ve parlaklıkta sanki yakut ve mercandırlar.
59. Öyleyse, ey insanlar ve cinler, Rabbinizin hangi nimet ve kudretini yalanlayabilirsiniz?
60. İyiliğin mükâfatı böyle iyilikten başka ne olabilir ki?
61. Öyleyse, ey insanlar ve cinler, Rabbinizin hangi nimet ve kudretini yalanlayabilirsiniz?
62. Bu iki cennetten başka iki cennet daha vardır.
63. Öyleyse, ey insanlar ve cinler, Rabbinizin hangi nimet ve kudretini yalanlayabilirsiniz?
64. Baştanbaşa yemyeşil iki cennet.
65. Öyleyse, ey insanlar ve cinler, Rabbinizin hangi nimet ve kudretini yalanlayabilirsiniz?
66. İkisinde de gürül gürül akan iki pınar vardır.
67. Öyleyse, ey insanlar ve cinler, Rabbinizin hangi nimet ve kudretini yalanlayabilirsiniz?
68. Her ikisinde de türlü türlü meyveler, hurmalar, narlar bulunur.
69. Öyleyse, ey insanlar ve cinler, Rabbinizin hangi nimet ve kudretini yalanlayabilirsiniz?
70. Bunların içinde iyi huylu, güzel yüzlü hanımlar vardır.
71. Öyleyse, ey insanlar ve cinler, Rabbinizin hangi nimet ve kudretini yalanlayabilirsiniz?
72. Onlar çadırlarda sadece eşleri için ayrılmış gözlerinin siyahı simsiyah, beyazı bembeyaz fevkalade güzel hûrilerdir!
73. Öyleyse, ey insanlar ve cinler, Rabbinizin hangi nimet ve kudretini yalanlayabilirsiniz?
74. Daha önce kendilerine ne bir insan eli değmiştir, ne de cin.
75. Öyleyse, ey insanlar ve cinler, Rabbinizin hangi nimet ve kudretini yalanlayabilirsiniz?
76. O cennetlerdekiler, yeşil yastıklara ve hârikulâde güzel işlemeli döşeklere yaslanırlar.
77. Öyleyse, ey insanlar ve cinler, Rabbinizin hangi nimet ve kudretini yalanlayabilirsiniz?
78. Sonsuz büyüklük ve ikram sahibi Rabbinin ismi ne yücedir!
RAHMAN SURESİ ARAPÇA YAZILIŞI
بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّح۪يمِ
اَلرَّحْمٰنُۙ ﴿١
عَلَّمَ الْقُرْاٰنَۜ ﴿٢
خَلَقَ الْاِنْسَانَۙ ﴿٣
عَلَّمَهُ الْبَيَانَ ﴿٤
اَلشَّمْسُ وَالْقَمَرُ بِحُسْبَانٍۖ ﴿٥
وَالنَّجْمُ وَالشَّجَرُ يَسْجُدَانِ ﴿٦
وَالسَّمَٓاءَ رَفَعَهَا وَوَضَعَ الْم۪يزَانَۙ ﴿٧
اَلَّا تَطْغَوْا فِي الْم۪يزَانِ ﴿٨
وَاَق۪يمُوا الْوَزْنَ بِالْقِسْطِ وَلَا تُخْسِرُوا الْم۪يزَانَ ﴿٩
وَالْاَرْضَ وَضَعَهَا لِلْاَنَامِۙ ﴿١٠
ف۪يهَا فَاكِهَةٌۖ وَالنَّخْلُ ذَاتُ الْاَكْمَامِ ﴿١١
وَالْحَبُّ ذُو الْعَصْفِ وَالرَّيْحَانُۚ ﴿١٢
فَبِاَيِّ اٰلَٓاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿١٣
خَلَقَ الْاِنْسَانَ مِنْ صَلْصَالٍ كَالْفَخَّارِۙ ﴿١٤
وَخَلَقَ الْجَٓانَّ مِنْ مَارِجٍ مِنْ نَارٍۚ ﴿١٥
فَبِاَيِّ اٰلَٓاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿١٦
رَبُّ الْمَشْرِقَيْنِ وَرَبُّ الْمَغْرِبَيْنِۚ ﴿١٧
فَبِاَيِّ اٰلَٓاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿١٨
مَرَجَ الْبَحْرَيْنِ يَلْتَقِيَانِۙ ﴿١٩
بَيْنَهُمَا بَرْزَخٌ لَا يَبْغِيَانِۚ ﴿٢٠
فَبِاَيِّ اٰلَٓاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿٢١
يَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ۬ وَالْمَرْجَانُۚ ﴿٢٢
فَبِاَيِّ اٰلَٓاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿٢٣
وَلَهُ الْجَوَارِ الْمُنْشَاٰتُ فِي الْبَحْرِ كَالْاَعْلَامِۚ ﴿٢٤
فَبِاَيِّ اٰلَٓاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ۟ ﴿٢٥
كُلُّ مَنْ عَلَيْهَا فَانٍۚ ﴿٢٦
وَيَبْقٰى وَجْهُ رَبِّكَ ذُو الْجَلَالِ وَالْاِكْرَامِۚ ﴿٢٧
فَبِاَيِّ اٰلَٓاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿٢٨
يَسْـَٔلُهُ مَنْ فِي السَّمٰوَاتِ وَالْاَرْضِۜ كُلَّ يَوْمٍ هُوَ ف۪ي شَأْنٍۚ ﴿٢٩
فَبِاَيِّ اٰلَٓاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿٣٠
سَنَفْرُغُ لَكُمْ اَيُّهَ الثَّقَلَانِۚ ﴿٣١
فَبِاَيِّ اٰلَٓاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿٣٢
يَا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَالْاِنْسِ اِنِ اسْتَطَعْتُمْ اَنْ تَنْفُذُوا مِنْ اَقْطَارِ السَّمٰوَاتِ وَالْاَرْضِ فَانْفُذُواۜ لَا تَنْفُذُونَ اِلَّا بِسُلْطَانٍۚ ﴿٣٣
فَبِاَيِّ اٰلَٓاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿٣٤
يُرْسَلُ عَلَيْكُمَا شُوَاظٌ مِنْ نَارٍ وَنُحَاسٌ فَلَا تَنْتَصِرَانِۚ ﴿٣٥
فَبِاَيِّ اٰلَٓاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿٣٦
فَاِذَا انْشَقَّتِ السَّمَٓاءُ فَكَانَتْ وَرْدَةً كَالدِّهَانِۚ ﴿٣٧
فَبِاَيِّ اٰلَٓاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿٣٨
فَيَوْمَئِذٍ لَا يُسْـَٔلُ عَنْ ذَنْبِه۪ٓ اِنْسٌ وَلَا جَٓانٌّۚ ﴿٣٩
فَبِاَيِّ اٰلَٓاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿٤٠
يُعْرَفُ الْمُجْرِمُونَ بِس۪يمٰيهُمْ فَيُؤْخَذُ بِالنَّوَاص۪ي وَالْاَقْدَامِۚ ﴿٤١
فَبِاَيِّ اٰلَٓاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿٤٢
هٰذِه۪ جَهَنَّمُ الَّت۪ي يُكَذِّبُ بِهَا الْمُجْرِمُونَۢ ﴿٤٣
يَطُوفُونَ بَيْنَهَا وَبَيْنَ حَم۪يمٍ اٰنٍۚ ﴿٤٤
فَبِاَيِّ اٰلَٓاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ۟ ﴿٤٥
وَلِمَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّه۪ جَنَّتَانِۚ ﴿٤٦
فَبِاَيِّ اٰلَٓاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِۙ ﴿٤٧
ذَوَاتَٓا اَفْنَانٍۚ ﴿٤٨
فَبِاَيِّ اٰلَٓاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿٤٩
ف۪يهِمَا عَيْنَانِ تَجْرِيَانِۚ ﴿٥٠
فَبِاَيِّ اٰلَٓاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿٥١
ف۪يهِمَا مِنْ كُلِّ فَاكِهَةٍ زَوْجَانِۚ ﴿٥٢
فَبِاَيِّ اٰلَٓاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿٥٣
مُتَّكِـ۪ٔينَ عَلٰى فُرُشٍ بَطَٓائِنُهَا مِنْ اِسْتَبْرَقٍۜ وَجَنَا الْجَنَّتَيْنِ دَانٍۚ ﴿٥٤
فَبِاَيِّ اٰلَٓاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿٥٥
ف۪يهِنَّ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِۙ لَمْ يَطْمِثْهُنَّ اِنْسٌ قَبْلَهُمْ وَلَا جَٓانٌّۚ ﴿٥٦
فَبِاَيِّ اٰلَٓاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِۚ ﴿٥٧
كَاَنَّهُنَّ الْيَاقُوتُ وَالْمَرْجَانُۚ ﴿٥٨
فَبِاَيِّ اٰلَٓاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿٥٩
هَلْ جَزَٓاءُ الْاِحْسَانِ اِلَّا الْاِحْسَانُۚ ﴿٦٠
فَبِاَيِّ اٰلَٓاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿٦١
وَمِنْ دُونِهِمَا جَنَّتَانِۚ ﴿٦٢
فَبِاَيِّ اٰلَٓاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِۙ ﴿٦٣
مُدْهَٓامَّتَانِۚ ﴿٦٤
فَبِاَيِّ اٰلَٓاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِۚ ﴿٦٥
ف۪يهِمَا عَيْنَانِ نَضَّاخَتَانِۚ ﴿٦٦
فَبِاَيِّ اٰلَٓاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِۚ ﴿٦٧
ف۪يهِمَا فَاكِهَةٌ وَنَخْلٌ وَرُمَّانٌۚ ﴿٦٨
فَبِاَيِّ اٰلَٓاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِۚ ﴿٦٩
ف۪يهِنَّ خَيْرَاتٌ حِسَانٌۚ ﴿٧٠
فَبِاَيِّ اٰلَٓاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِۚ ﴿٧١
حُورٌ مَقْصُورَاتٌ فِي الْخِيَامِۚ ﴿٧٢
فَبِاَيِّ اٰلَٓاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِۚ ﴿٧٣
لَمْ يَطْمِثْهُنَّ اِنْسٌ قَبْلَهُمْ وَلَا جَٓانٌّۚ ﴿٧٤
فَبِاَيِّ اٰلَٓاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِۚ ﴿٧٥
مُتَّكِـ۪ٔينَ عَلٰى رَفْرَفٍ خُضْرٍ وَعَبْقَرِيٍّ حِسَانٍۚ ﴿٧٦
فَبِاَيِّ اٰلَٓاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿٧٧
تَبَارَكَ اسْمُ رَبِّكَ ذِي الْجَلَالِ وَالْاِكْرَامِ ﴿٧٨
RAHMAN SURESİ NUZÜLÜ
Mushaftaki sıralamada elli beşinci, iniş sırasına göre doksan yedinci sûredir. Ra‘d sûresinden sonra, İnsân sûresinden önce Medine’de nâzil olmuştur. Tamamının Mekkî olduğu veya bir kısmının Mekke’de bir kısmının ise Medine’de indiği görüşleri de vardır (Zemahşerî, IV, 49). Şevkânî, sûrenin hem Mekke’de hem de Medine’de indiğine dair rivayetler bulunduğu dikkate alınarak kısmen Mekkî kısmen Medenî olduğunu kabul etmenin uygun olacağını belirtir (V, 151).
RAHMAN SURESİ'NİN KONUSU
İnsanın kendinde ve dış dünyada görebileceği dinî, dünyevî birçok nimete değinilerek bunların sorumluluğunu idrak etmesi ve kulluk bilinci içinde hareket etmesi gerektiği hatırlatılmakta, cinlere ve insanlara müşterek hitaplarda bulunulmakta, nisbeten kısa bir cehennem tasvirini takiben oldukça ayrıntılı bir cennet tasvirine yer verilmektedir.
RAHMAN SURESİ'NİN FAZİLETİ
Sûrede, edebiyatımızda terciibend denen edebî sanat benzeri bir üslûpla, “Artık rabbinizin nimetlerinden hangisini inkâr edebilirsiniz?” anlamındaki cümleye otuz bir defa yer verilmiştir.
RAHMAN SURESİ DİNLE